Afscheid van het Hitlerisme

Afscheid van het Hitlerisme

Via dit artikel wensen wij afstand te nemen van de Reactionairen en Fetisjisten der beweging. Wij moeten erkennen dat het Hitlerisme van 1933 t/m 1945 het Duitse volk het verderf in heeft gevoerd waar deze zich vandaag de dag nog steeds in bevind.  

Nadat Duitsland in 1919 de Versailles dictatuur opgedrongen kreeg, groeide naast de KPD en de Nationaal-Revolutionaire krachten ook de krachten van de NSDAP tegen Versailles. Gedurende de opkomst van de NSDAP bezat deze nog zeer sterke Revolutionaire krachten, maar in verloop van tijd verlieten deze de beweging (b.v. Otto Strasser, Walther Stennes, Gregor Strasser, enz.). Terwijl Ernst Niekisch duidelijk verklaarde dat de fundamentele vijand het Kapitalistische Westen was en niet het Russisch Bolsjewisme, begonnen enkele krachten binnen de NSDAP alsnog te flirten met het Kapitalistische Westen.

Dit ontaarde uiteindelijk in het Hitlerisme, dat leidde tot de moord op de laatste revolutionaire kracht binnen de NSDAP; Ernst Röhm. In een vernederende poging om vriendschap met Engeland te zoeken werd deze tijdens de nacht van de lange messen (1934) vermoord. Het resultaat van deze Hitleriaanse politiek is de schrijnende situatie waar we ons vandaag de dag in bevinden. Als machthebbend leider, veldheer en rijkskanselier is Adolf Hitler de enige die volledige verantwoording heeft gehad over het verloop van zaken.

Het historisch Nationaal-Socialisme kent zeker enkele zeer geslaagde praktijk projecten zoals bijvoorbeeld de Sociale-, Jeugd-, Familie- en Cultuur politiek. Het Hitlerisme is dan ook te danken aan het uitzonderlijke talent van de Führer Adolf Hitler, die de goede kanten van deze ideologie wist om te zetten in werkelijkheid en daad. Via deze weg wist hij het begeesterde Duitse volk achter zijn politieke discours te krijgen. Echter achteraf gezien had Ernst Niekisch gelijk toen hij in 1932 voorspelde dat de grafkisten stonden te wachten zodra de verzetswil van de Duitse jeugd zou verdwijnen nadat men moest breken met de demagoog. 

“Een moe, uitgeput en teleurstellend Duits Volk blijft terugkeren zodra deze alle hoop laat varen en aan ieder Duits verzet twijfelt. Dan wordt de constructie van Versailles weer hersteld zoals deze ooit was.” (Ein Deutsches Verhängnis – Adolf Hitler)

Helaas moeten we vandaag de dag vaststellen dat radicaal-rechts is afgegleden naar een dogmatische Hitler cultus, die zich enkel onderscheid van andere sektes of religies doordat deze zichzelf niet met dierenoffers of wierook omhult. Wie vandaag de dag nog meent dat de “Führer Adolf Hitler onze rijkskanselier en Fürher blijft”, kunnen we aanraden om dergelijke nonsens geen politiek te noemen, maar een eigen kerkgemeenschap te beginnen, waarin niet Jezus Christus, het kruis en de Bijbel aanbeden worden, maar Adolf Hitler, het hakenkruis en “Mein Kampf” aanbeden worden.     

Dat kan voor alle jonge kameraden die nog zoekende zijn een oproep zijn om zich niet aan het Hitleriaans dogma te onderwerpen, zonder zichzelf eerst kritisch af te vragen hoe we het voor elkaar kregen om in deze bekrompenheid gevangen te worden.

Naast het hedendaags Hitlerisme moeten we ook het burgerlijke Nationalisme veroordelen, dat eveneens met het burgerlijke Kapitalistische Westen blijft flirten. Het burgerlijke Westen waarin miljoenen mensen en gehele Volkeren verstandelijk en psychisch aan het afsterven zijn. Tot deze generaties van het Nationalisme treed een derde toe; de Nationaal-Socialistische uniform-Fetisjisten. Hier willen wij verder geen enkel woord aan vuil maken, aangezien hun streven en persoonlijke bewustzijn voortkomt uit Fetisjisme terwijl zij het politieke aspect geenszins ernstig nemen. 

Wij blijven dan ook volhouden dat de drie bovenstaande slechte Nationalistische gewoonten de anti-Imperialistische vrijheidsstrijd meer schaden als nuttigen. Wij betwijfelen niet dat er in deze scene nog goede en oprechte Revolutionaire krachten aanwezig zijn, echter veranderd dit niks aan onze fundamentele afwijzing ervan. Ons doel is niet om het wiel der tijd terug te draaien en de Hitleriaanse staat terug te laten keren; ons doel is een niet-dogmatische vrijheidsstrijd die ons Volk in staat stelt om te overleven. Bij deze strijd tegen het Amerikanisme is het ons absoluut recht om te denken dat zodra de actieve jeugd, die zich in zowel “Rechtse” als “Linkse” kringen bevind, het uitzichtloze dogmatisme achter zich laat, wij een reële kans hebben om de vrijheidsstrijd te laten slagen.     

 

Wij zijn noch “Rechts” noch “Links”, het enige wat wij willen is een systeem beëindigen dat voor ons Volk ondraagbaar is.